2009 var gott í músík. Gott persónulega. GLEÐILEGT ÁÁR!

Ei, takk þið sem kíkið hingað annað slagið. Vonum að Ísland fari ekki endanlega til fjandans árið 2010. Alltaf gott að byrja á jákvæðu nótunum!

(erlendu plöturnar. í stuttu máli)

**

25. La Roux - La Roux

Ég kolféll gjörsamlega fyrir þessari plötu. Þetta er argasta popp og bara helvíti vel að verki staðið. Elektró dansi popp sem smellur einsog flís við dillandi bossa. Kannski engin gífurlegur ferskleiki en með því besta sem ég heyrði í þessum úrkynjaða poppheimi okkar.

La Roux - Armour Love [mp3]
La Roux - Bulletproof [mp3]

24. Passion Pit: Manners

Ég hafði beðið með miklum væntingum eftir þessari plötu sem kom út snemma á árinu. Passion Pit áttu sennilega eina bestu EP plötu ársins 2008 (sem innihélt einnig lagið Sleepyhead sem má heyra hér að neðan). Ef til vill útaf ofur væntingum varð ég fyrir eilitlum vonbrigðum með plötuna, fannst hún full yfirkeyrð / overpródúseruð. Einfalt er oft betra. En í retróspektíf er hún bara helvíti frambærileg. Vel sykruð og fín. Og þú veist, kynlegir krókar. Og platan því alveg kærkomin hér, jájá.

Passion Pit - Moth's Wings [mp3]
Passion Pit - Sleepyhead [mp3]

23. Cass McCombs - Catacombs

Lífrænt, heillandi og einlægt. Ein hugljúfasta plata ársins. Það er eitthvað svo áþreifanlegt við hana sem ég á erfitt með að koma í orð. You Saved My Life er eitt besta lag ársins, osom redemption ballaða.

Cass McCombs - You Saved My Life [mp3]
Cass McCombs - Dream-Come-True-Girl [mp3]

22. Neon Indian - Psychic Chasms

Sagði eitthver glo-fi chillwave woo-fi? Það er merkilegt hvað þessir stimplar geta farið í mínar fínustu. Ætla samt að nota þá (hah!). Ljómandi sækadelíu lo-fi elektróník gleði sem grípur mann og heldur í heljartaki frá upphafi til enda. Neon Indian kannþetta. Tjékkið hvernig hann glæðir gamla Todd Rundgren slagaranum 'Izzat Love?' (Whozit? Todd Knowzit!) nýju lífi í 'deadbeat summer'. Einstaklega skemmtileg plata. Þematónlistin að fínasta eftirpartíi.

Neon Indian - Psychic Chasms [mp3]
Neon Indian - Deadbeat Summer [mp3]

21. Grass Widow - Grass Widow

Stúlkna-tríóið Grass Widow frá San Francisco er tvímælalaust ein af ánægjulegustu upgvötunum ársins. Hrátt, grípandi og fáranlega safaríkt! Þetta er svo áreynslulaust og melodískt. Ég er alltof veikur fyrir þessu sándi.

Grass Widow - Celebrate the Mundane [mp3]
Grass Widow - Green Screen [mp3]

20. Memory Tapes - Seek Magic

Einn mesti gleðigjafi ársins var án efa Dayve Hawk. Hann hafði áður gefið út undir merkjum Memory Cassette og Weird Tapes.. svo rökrétt framhald hlaut að vera Memory Tapes haha! Með því besta í þessar chillwave / glo-fi / meh / pff sprengingu í sumar. Svo fínt! Hann hefur einnig verið að duglegur að henda á netið hinum og þessum mixtape'um sem eru mörg hver geeeðveik. Ekki væri vitlaust, lesandi góður, að tjékka á þeim.

Memory Tapes - Plain Material [mp3]
Memory Tapes - Bicycle [mp3]

19. The Pains of Being Pure at Heart - S/T

Úrvals shoegazing indí popp frá New York með þægilega þykkum hljómvegg. Örugg keyrsla. Frábær fraumraun sem er stútfull af krókum sem líma sig á heilann þinn. Bandið gaf einnig út svaka fína EP plötu síðar á árinu. Awesomesauce. Yez.

The Pains of being Pure at Heart - Young Adult Friction [mp3]
The Pains of being Pure at Heart - Come Saturday [mp3]

18. Dan Deacon - Bromst

Eflaust ein vanmetnasta platan á þessum lista. Dan Deacon fer ekki neinn meðalveg í sköpun sinni.. þessar pælingar hans eru ekki úr þessum heimi. Platan slær Spiderman of the Rings rækilega við. Og platan atarna var nú ekkert slor. Sem fyrr áköf keyrslan og hár / mikill tónn þrátt fyrir, oft á tíðum, undirliggjandi trega í texta. Hans besta plata og lagið Snookered er að mínu viti það besta sem heyrst hefur frá Deacon. Yup.

Dan Deacon - Snookered [mp3]
Dan Deacon - Paddling Ghost [mp3]

17. Fuck Buttons: Tarot Sport

Ein svakalegasta plata sem ég hef heyrt í langan tíma fyrir marga hluta sakir. Bristol experimental hressleiki sem greip mig frekar innilega. Svo miklu betra en Street Horrrsing. Melodísk surg-orgía. Væri himneskt að eiga þetta á vinyl. Kannski ekki beint dinner tónlistin en góð fyrir mörg önnur tilefni (barneignir, skírnir, fermingaveislur etc).

Fuck Buttons - Olympians [mp3]
Fuck Buttons - Surf Solar [mp3]

16. Junior Boys - Begone Dull Care

Dúnmjúk og dáleiðandi elektróník frá Kanada þar sem sveimhuginn Jeremy Greenspan meðhöndlar míkrófóninn af mikilli natni. Woah, þetta var epískt lýsingarorðafyllerí. en já, synthetískt. Fetar nokkurs konar milliveg milli fyrri verka Junior Boys. Þetta er vel poppað þó naumhyggjan sé hægt og sígandi að taka yfirhöndina. Að mínu mati þeirra öflugasta verk hingað til. Einfalt, strípað og gott.

Junior Boys - Parallel Lines [mp3]
Junior Boys - Dull To Pause [mp3]

15. Bear in Heaven - Bear in Heaven

Shoegaze stargaze. Tilfinningaríkt / Vélrænt og helvíti grípandi. Wholehearted mess er eitt af lögum ársins. kthxbai.

Bear In Heaven - Wholehearted Mess [mp3]
Bear In Heaven - Lovesick Teenagers [mp3]

14. JJ - n°2

Ég hef ekki farið leynt með aðdáyn mína á Gautaborgarsenunni. Ég hreinilega elska þetta balaeric - trópíkal - elektró - pop sánd sem svíjarnir dæla frá sér. Sérstaklega finnst mér Sincerely Yours útgáfan vera gera massífa hluti í þessum efnum. Avner átti stórgóða plötu á árinu, Air France, Tough Alliance, Boat Club þar á undan. Elskeetta. Frá Sincerely Yours stóð plata JJ upp úr á árinu og sérstaklega þessi yndislega og afskræmda útgáfa/bastarður/endurgerð af Lollipop með Lil Wayne. Svo miklu betra en Lil Wayne! Læt svo fylgja með remix þeirra á Avner slagaranum Bed för Mig. Mmm!

JJ - Ecstacy [mp3]
Avner - Bed För Mig (JJ Remix) [mp3]

13. Grizzly Bear - Veckatimest

Sennilega ein umtalaðasta plata ársins og trónir á toppi fjölmargra árslista. Heilmikið stórvirki og á sennilega allt það hrós skilið sem ausið hefur verið yfir þessa plötu. Þeir hafa haldið áfram að þróa sína tónlistarsköpun og er útkoman hiklaust þeirra besta verk hingað til. Hugsanlega er ég að vanmeta plötuna ansi hressilega hérna, en mér fannst hún einfaldlega með tímanum verða full leiðingjörn fyrir minn smekk. Ég vona að ég muni éta orð mín einn daginn og sjá einskæru snilldina í þessu. En engu að síður, mjög góð plata.

Grizzly Bear - While You Wait for the Others [mp3]
Grizzly Bear - Cheerleader [mp3]

12. Micachu and the Shapes - jewellery

Mica Levi er óhrædd við að feta nýjar slóðir í poppinu og hætta sér út á ystu nöf (ah ok, kíkir allavega nálægt brúninni) í tilraunum sínum. Gómsætur grautur, með alls kyns poppi, súrkáli og hressilega meðlæti. Ég sá þau því miður ekki á Airwaves (ákvað að vera fúll á móti og var því miðalaus) en ég efast ekki um að þau hafi glatt óspart.

Micachu - Golden Phone [mp3]
Micachu - Vulture feat. the Shapes [mp3]

11. Dirty Projectors - Bitte Orca

Við erum að tala um að ég var frekar lengi að kveikja á þessari plötu. Við erum að tala um að hún hafi vaxið og vaxið og vaxið. Og við erum að tala um að hún muni halda áfram að vaxa. Við erum að tala um tilraunakennt art-pop. Við erum að tala um smá stefnubreytingu frá 'Rise Above' og við erum líklegast að tala um að Bitte Orca sé þeirra aðgengilegasta stöff hingað til. Við erum að tala um flippin' awesome plötu en ég nennekkiaðtalameira.

Dirty Projectors - Useful Chamber [mp3]
Dirty Projectors - Two Doves [mp3]

10. The Xx - XX

Ein besta debjút plata ársins. Mínímal popp frá fjórum breskum unglingum. Tilfinningaþrungið, myrkt, dramatískt og ávanabindandi. Nálgun þeirra og bygging virkar oft ofurviðkvæm, þau hálf hvíslast í gegnum lögin, en þetta gengur fullkomlega upp. Gæsahúðin mín er mjög hrifinn af ægifögrum andstæðum í söng þeirra og er XX hiklaust með betri deibjút plötum ársins..

XX - Heart Skipped A Beat [mp3]
XX - Infinity [mp3]

09. The Antlers - Hospice

Tríóið The Antlers byrjaði sem einyrkja-sveit Pete Silberman. Platan er sneisafull af íburðarmiklum og tilfinningaþrungnum lögum. Reyndar alveg mjög tilfinningarþrungið. Man eftir að hafa lesið hádramatíska sögu um tilurð plötunnar og hvernig fyrrum kærastan hans hryggbraut hann og át síðan hjartað í eftirréeettt (reyndar í orði en ekki á borði). Nóg um svoleiðis dramatík. Tilfinninga-eyðileggjandi-stórvirki. Mjög hressandi, mæli með!

The Antlers - Kettering [mp3]
The Antlers - Sylvia [mp3]

08. Washed Out - Life of Leisure

Mikill geimsteinn. Gómsætt og draumkennt lo-fi syntha-pop sem biður mann um að spila sig aftur og aftur. Ég læt einnig fylgja með lagið 'Belong' sem er af 9 laga kasettunni High Times sem var gefin út í 200 eintökum á árinu. Það lag er frekar sjúkt! Hlustið!

Washed Out - Feel It All Around [mp3]
Washed Out - Belong [mp3]
Washed Out - New Theory [mp3]

07. Fever Ray - Fever Ray

Einsog flestir vita er Fever Ray hugarfóstur Karin Dreijer Andersson úr The Knife. Henni tekst að skapa þennan dulúðlega og drungalegan hljómheim sem heldur manni pikkföstum. Ávanabindandi og rammgöldrótt plata. Bjöguð rödd, vélrænar drunur en svo lifandi melodíur. Karin er hvergi nærri hætt.

Fever Ray - When I Grow Up [mp3]
Fever Ray - Triangle Walks [mp3]

06. Bill Callahan - Sometimes I Wish We Were An Eagle

Bill Callahan (sem sumir þekkja ef til vill betur sem smog) gaf á árinu út eitt sitt best verk so far. Sennilega hlýjasta plata ársins. Fátt betra en að setja þessa plötu á þegar skammdegið hefur sjaldan verið svartara. Sometimes I wish we were an eagle er lágstemmd, falleg og á köflum afar tregafull. "I used to be sort of blind, now I can sort of see". Meistaraverk.

Bill Callahan - Eid Ma Clack Shaw [mp3]
Bill Callahan - Jim Cain [mp3]

05. Camera Obscura - My Maudlin Career

My Maudlin Career heillaði. Tracyanne Campbell er hryggbrotin og hellir úr hjarta sínu í þessa plötu og er afraksturinn æðislegur. Þeirra lang besta smíði til þessa. Strengir, melankólía, kaldhæðni, árekstrar og ástir. Verður aldrei þreytt. Varúð - Ekki fyrir hörkutól. Nóg um mas. Tóndæmi:

Camera Obscura - Away with Murder [mp3]
Camera Obscura - French Navy [mp3]

04. Girls - Album

Það er eitthvað magnað að gerast í San Francisco. Þið hafið örugglega lesið nóg um þá félaga. Mest spilaða plata ársins hjá mér og ein sú allra besta. Awesomesausomsauce!

Girls - Lust for Life [mp3]
Girls - Solitude [mp3]


03. Phoenix - Wolfgang Amadeus Phoenix

Óvæntasta plata ársins. Ég hef alltaf kunnað vel við Phoenix. Fransmenn með poppið á hreinu, baneitraða húkka og það allt. En w000t! Við þessari plötu bjóst ég ekki. Á Wolfgang Amadeus Phoenix springur Phoenix gjörsamlega út. Og þvílík sprengja. Þetta er popp-platan sem þú óskar að þú hefðir samið. Krafturinn, tilraunagleðin og melódíurnar. Allt upp á fackin' 10. Vissulega pop-tónlist.. en nákvæmlega einsog hún á að vera!

Phoenix - Love Like a Sunset [mp3]
Phoenix - 1901 [mp3]

02. Sunset Rubdown - Dragonslayer

Spencer Krug er frekar magnaður kappi. Sennilega einn fremsti lagasmiður okkar tíma. Og hann er óstöðvandi / of(ur)virkur - Sunset Rubdown, Wolf Parade, Swan Lake, Frog Eyes og nú síðast Moonface. En já, Sunset Rubdown.

Sveitin var stofnuð árið 2004 sem lítið hliðarspor þar sem Krug fékkst við aðra pælingar og tóna en í Wolf Parade. Fyrsta platan gerði hann eins síns liðs en brátt vatt þetta allt saman upp á sig og Sunset Rubdown varð að heilsteyptu bandi. Frá 2005 hafa þau gefið út fjórar(!) breiðskífur og ber kannski helst að nefna Á Shut Up I Am Dreaming (2006) og og meistaraverkið Random Spirit Lover (2007).

Snemma á árinu kom svo út Drangoslayer. Hendur niður (e. hands down) það besta sem Sunset Rubdown hefur nokkurn tíman sent frá sér. 50 mínútna músík-tripp sem skilur mann eftir öskrandi 'mmmeeirah!'. Hún er rokkaðri en fyrri plötur og hreinlega meira lifandi. Fackin' frábært stöff!

Ég læt fylgja með Silver Moon og hið 11 minútna stórviki Dragon's Lair. Njótið.

Sunset Rubdown - Silver Moons [mp3]
Sunset Rubdown - Dragon's Lair [mp3]

01. Animal Collective - Post Merriweather Pavilion

Epískt meistaraverk. Þessi plata er í sérflokki á allan hátt. Þetta sánd, þessi sturlun, (ó)kaotík, þessir layerar, þessar melodíur.. Þetta er bara úti þarna einhvers staðar í órafjarlægð. Og Animal Collective hafa fullkomna stjórn.

Platan greip mig ekki alveg við fyrstu hlustun. En það kom. Og þá var ekki aftur snúið. Ég hef hlustað á þessa plötu, óreglulega, undanfarna 12 mánuði eða svo.. og ég virðist alltaf sjá / heyra eitthvað nýtt. Það virðast ekki vera neinar takmarkanir í listköpun þeirra félaga. Ég slekk stundum ljósin og set hljóðstyrk á 11. Eftir áhlustun situr maður eftir bókstaflega sveittur og orðlaus. Þetta er einfaldlega ein af bestu plötum sem ég hef á ævi minni heyrt. Algjör skylduhlustun þrátt fyrir háværar og þreytandi "don't believe the hype kidz" / "its been pitchforked!" ummælum.

Árið gjörsigruðu Animal Collective svo með hinni brjáluðu Fall Be Kind ep. Ég var í vafa hvernig þeir gætu mögulega fylgt MPP eftir... en jeez, EP'inn atarna er einskær snilld.

Læt fylgja með 'In the Flowers' af MPP og 'What Would I Want? Sky' af Fall Be Kind EP

Animal Collective - In The Flowers [mp3]
Animal Collective - What Would I Want? Sky [mp3]

Blöögað þann 31.12.09 17:10 | Kommentar (14)